Jakie choroby wykluczają zastosowanie implantów?
Choroby nie omijają również kości i analiza na zdjęciach radiologicznych struktury tkanki kostnej musi je wykluczyć. Rutynowo pacjent proszony jest o wykonanie badań ogólnych krwi, sprawdzenia krzepliwości, poziomu cukru oraz hormonów tarczycy . Kobiety w zależności od wieku są proszone o wykonanie badań w kierunku wykluczenia osteoporozy.
Można też wykonać test na nietolerancję metali choć rutynowo się tego nie wykonuje. Czysty tytan jest metalem absolutnie obojętnym dla organizmu ludzkiego, dlatego też od wielu lat jest z powodzeniem stosowany w implantologii.
Jednak niektóre, szczególnie nowo-powstające tanie systemy, mogą zawierać śladowe ilości innych metali w stopie jak na przykład nikiel. Jest to jeden z najbardziej powszechnych alergenów. Uczulenie na ten metal stwierdza się u 17% dorosłych. Dlatego tak ważne jest używanie sprawdzonych implantów.
Jeśli pacjent w wywiadzie medycznym zgłasza alergie na metal to możemy wykonać test nietolerancji dla całego panelu metali. Jedną z najlepszych metod jest test transformacji limfocytów czyli badanie wykonywane z pobranej od pacjenta krwi.
Przeciwwskazaniami do planowanej implantacji, poza wspomnianymi już miejscowymi związanymi z ubytkiem masy kości, są też oczywiście ogólne – ze względu na stan zdrowia i przebyte lub obecne choroby.
Komu nie powinno się zakładać implantów?
- osobom z zaawansowaną paradontozą i stanami zapalnymi przyzębia lub naganną higieną jamy ustnej
- osobom o nieustabilizowanej cukrzycy lub nieleczonych na cukrzyce, o wysokim poziomie cukru – u nich gorzej goją się rany, wolniej przebiega integracja implantu z kością
- osobom po chorobach nowotworowych lub innych chorobach wyniszczających organizm oraz pacjentom po przebytej radioterapii okolicy twarzoczaszki. W tych przypadkach bardzo indywidualnie podchodzi się problemu – ważna jest otrzymana dawka promieniowania oraz czas jaki upłynął od choroby
- nałogowym palaczom – mają gorzej ukrwioną błonę śluzową, zaburzenia w mikro krążeniu , co powoduje, że rany trudniej się goją
- osobom chorym na osteoporozę lub cierpiącym na stany zapalne kości.
Konsultacji dodatkowych u lekarzy prowadzących (lekarz domowy, lekarz specjalista) wymagają pacjenci, u których stwierdzono:
- choroby układu krążenia (nadciśnienie, niewydolność serca itp.), wrodzone wady serca, protezy zastawek sercowych
- chorobę reumatyczną
- schorzenia endokrynologiczne t.j. gruczołów wydzielania wewnętrznego
- chorobę Parkinsona
- choroby szpiku czyli układu krwiotwórczego
- układu oddechowego (astma, przewlekłe zapalenie oskrzeli, przebyta gruźlica)
- choroby psychiczne
- choroby nerek
- schorzenia wątroby
Nie wszczepia się implantów pacjentkom w ciąży.
Przed skierowaniem pacjenta na skomplikowane badania dodatkowe należy przeprowadzić staranne badanie zewnątrz- i wewnątrz-ustne. Podczas badania można stwierdzić następujące ograniczenia miejscowe do leczenia implantologicznego:
- niewystarczające do umieszczenia implantów wymiary wyrostka zębodołowego
- brak miejsca w okluzji, czyli pomiędzy zębami górnymi i dolnymi
- brak miejsca pomiędzy zębami sąsiednimi (przechylenie zęba sąsiedniego uniemożliwiające wprowadzenie instrumentów chirurgicznych
- nieprawidłowe przyczepy błony śluzowej w miejscu przyszłej implantacji
Czy starsi ludzie mogą korzystać z tej metody (implantacji)?
Trzeba jednak pamiętać, że statystycznie 50% osób powyżej 50 roku życia cierpi na co najmniej jedną chorobę ogólnoustrojową, która mieści się w rejestrze względnych lub bezwzględnych przeciwwskazań do stosowania implantów. W trakcie obserwacji wyżej przedstawianej grupy pacjentów ujawniła się ona już w trakcie użytkowania wszczepu, a więc nie była przeciwwskazaniem do jego zrobienia, ale mogła przyczynić się do przyspieszenia zmiany struktury kostnej wokół implantu.
Głównie dotyczy to osteoporozy starczej która ujawnia się około 65 roku życia. Problem dotyczy głównie kobiet i jest fizjologicznym procesem zaniku tkanki kostnej.
Również u wszystkich pacjentów wraz z upływem lat zmniejsza się potencjał regeneracyjny kości, wiec wszystkie procesy gojenia kości – w tym przyjmowania implantów – przebiegają wolniej.
Jednak to właśnie grupa 60+ najczęściej boryka się z brakami zębów, a protezki odbierają radość jedzenia, rozmawiania czy śmiania się. Implanty pozwalają podnieść jakość życia w sposób trwały. Wystarczą nawet 2 implanty, aby zapewnić utrzymanie dla protezy całkowitej. Jest ona przymocowana do implantów za pomocą specjalnego kompletu zaczepów. Jeden element jest na stałe przymocowany do implantu, a jego odpowiednik jest częścią protezy.
Daje to zarówno łatwość kontroli higieny, a z tak pewną konstrukcją nie ma już więcej potrzeby ukrywać swojego uśmiechu. Jeśli więc pacjent chce znów ugryźć z pełną siłą, śmiać się nieskrępowanie oraz mieć wyraźną mowę to naprawdę warto pomyśleć o implantach.
